نیمه شعبان

ای منتظران مژده که آن منتظر آمد      محبوب خدا حجت ثانی عشر آمد

در نیمه شعبان معظم به دو صد ناز   مقصود حق از خلقت جن و بشر آمد

شیعه با انتظار زنده است٬ شیعه زخم خورده٬ شیعه سیلی خورده که از هنگام تولدش صورت سیلی خورده را به نظاره نشسته٬ چاه را هم صحبت گرفته٬ محراب را گلگون یافته٬ تیر از جنازه ی بی جان کشیده٬ و درخشش ۷۲ یاقوت را بر نیزه مشاهده نموده و در غروبی خونرنگ با کودکان عطشان کربلا هم آوا گشته. منتظر است تا زخم های کهنه اش التیام یابد و اگر توان مقاوت در برابر ۱۴ قرن ناملایمتی ها را یافته٬ تنها به امید آمدن نجات دهنده ی خود است.

 آری اصل انتظار به شیعه امید داده٬  عشق داده٬ نشاط داده مهدی همان گل خوش رایحه ای که پیامبر  (ص) خبر ظهورش را داد. علی (ع) منجی اش خواند و فاطمه (س) داروی درد های بی شمارش را در دستان او جستجو میکند و حسین (ع) تکیه زدنش را بر خانه ی کعبه با اعماق وجود حس کرده.

می آید٬ می آید تا شراب ظهور عشق را در کام تشنگان معرفت بریزد٬ با آمدنش تمام خلقت غرق در سرور و نشاط گردید و لبخند بر لبان همه منتظران حقیقت نشست. او امید مستضعفان گیتی ست. او صاحب لوای احمد٬ بر کف گیرنده ی ذوالفقار حیدر است. صبوریش چون مجتبی و صولتش چون حسین است و در یک کلام او مهدی ست....

                           ولادتش مبارک باد